خرید هدیه به ویژه برای افرادی که آنها را نمی‌شناسیم و با روحیات و علایق شان آشنا نیستیم، کاری سخت به شمار می‌آید. در این میان خرید هدایای تبلیغاتی می‌تواند دشواری‌های خاص خود را داشته باشد. اگر صاحب شرکت و برندی هستید، حتماً تیم تبلیغاتی خاصی را هم دارید که خبره و صاحب نظر هستند و می‌دانند برای جلب نظر مخاطب و معرفی برند، چه نوع استراتژی را باید در نظر بگیرند. اما اگر این تیم را ندارید، کار شما کمی سخت خواهد شد.

فرض کنیم شما مدیر شرکتی هستید و قرار است در انتهای سال و به مناسبت عید نوروز هدیه‌ای را از طرف برند خود به گروهی از مشتریان و یا افرادی که در آینده می‌خواهید به گروه مشتریان شما بپیوندند، تقدیم کنید. این هدیه چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا علاوه بر کارایی، ذهن فرد دریافت کننده را روی برند شما معطوف نماید و نیاز به استفاده از خدمات و کالای شما را در وی برانگیزاند؟

اگر قرار است این هدیه تبلیغاتی نام برند شما را تبلیغ نماید که این امر را به صورت تبلیغات در سایت‌ها، تیزرهای تلویزیونی و بیلبورد هم می‌توانید انجام دهید. اما اگر می‌خواهید هدیه تبلیغاتی شما اثربخشی بیشتری داشته باشد به طوری که مخاطب با دیدن آن از سلیقه شما لذت ببرد و آن هدیه تبلیغاتی جدید و خاص را مورد استفاده قرار دهد، نیاز است به چند نکته توجه کنید.

ویژگی هدایای تبلیغاتی شایسته

صاحبان بسیاری از کسب و کارها هر ساله همان روال گذشته را پیش می‌گیرند و به طور سنتی، تنها با سفارش دادن سررسید و یا خودکاری که نامی رویش درج شده، هدیه تبلیغاتی خود را آماده می‌کنند. آنها به این شکل احساس می‌کنند که بار این مسئولیت از دوش آنها برداشته شده است. اما در نهایت سرنوشت خودکار، تقویم و سررسیدها چه خواهد شد؟!

اگر به دنبال تهیه یک هدیه تبلیغاتی اختصاصی هستید که با روش مرسوم و سنتی متفاوت باشد و کاربرد خوبی هم داشته باشد، بهتر است این ویژگی‌ها را در نظر داشته باشید.

هزینه کم و اثرگذاری زیاد

شما به عنوان صاحب شرکت باید در تهیه و خرید هدایای تبلیغاتی دقت کنید. تدارک دیدن هدایا باید متناسب با بودجه شما باشد و بتواند در آینده بازخورد خوبی را برایتان به ارمغان آورد. صرفاً یک هدیه گران نمی‌تواند متضمن مشتری آوری و بازدهی مالی برای شما شود.

تازه و نوآورانه بودن هدیه

کمی خلاقیت به خرج دهید و از آن قالب کلیشه‌ای که همگان به کار می‌بندند بیرون بیایید. کاری کنید که دیگران نکرده باشند، خلاقیت یعنی همین. به عنوان مثال به جای تقویم‌های مقوایی، تقویم رومیزی چوبی را جایگزین کنید. می‌دانید با دیدن چنین هدیه‌ای چه احساس خوشایندی در مخاطب به وجود خواهد آمد؟

القای پیام و بار احساسی خاص

هدایای تبلیغاتی اختصاصی می‌توانند کمی متفاوت باشند. چگونه؟ نوشته‌های درون هدایا و یا کارت‌های تبریک را از آن حالت مصنوعی خارج کنید و سعی کنید تا حد امکان آنچه که برای گیرندگان و یا دوستانتان می‌نویسید، هر چند برای یک هدیه تبلیغاتی از قلب شما برآمده باشد.

کاربردی بودن هدیه

این نکته یکی از مهمترین نکاتی است که به هنگام خرید هدایای تبلیغاتی باید به آن توجه کنید. امکان دارد گیرنده سررسیدی را دریافت کند که هزینه زیادی برای آن صرف شده باشد اما آن را داخل کشو میز گذاشته و از آن استفاده نکند. اما ممکن است شما یک سوم هزینه آن را صرف خرید یک لیوان کنید و آن را به گونه‌ای طراحی کنید که گیرنده از آن برای صرف چای و نوشیدنی استفاده نماید.

محصول تولیدی نباشد

اگر تولیدکننده هستید لازم نیست هر سال از محصول تولیدی خودتان به مشتری هایتان هدیه دهید. اگر این محصول مواد غذایی باشد در مدت کوتاهی به پایان می‌رسد. غیر از این هم باشد گیرنده هدیه را دلزده می‌کند.

ماندگاری هدیه

سعی کنید هدیه‌ای که می‌دهید ماندگار باشد تا نام برندتان همیشه در ذهن‌ها بماند. به عنوان مثال یک شرکت به خبرنگارانی که برای ثبت گزارش به آنجا دعوت شده‌اند، فلش هدیه می‌کند. او علاوه بر سنجش نیاز یک خبرنگار، نه تنها هدیه‌ای کاربردی به او داده بلکه این هدیه ماندگار نام آن شرکت را در ذهن دریافت کننده حفظ خواهد کرد.

درج نام برند روی هدیه

بسیاری نام شرکت و یا برند خود را روی هدایای تبلیغاتی درج می‌کنند. هیچ ایرادی هم ندارد. اما اگر به عنوان مثال شما یک خودکار نفیس را برای هدیه دادن به فرد صاحب مقامی در نظر دارید و دوست دارید فرد مذکور از آن استفاده نماید؛ با حک کردن نام برندتان روی آن بی شک از این هدف دور خواهید شد.

جایگاه اجتماعی و سازمانی گیرنده

این نکته آخر بی ربط به آنچه که پیش‌تر ذکر کردیم نیست. شما باید برای افراد هدفی که هدایای تبلیغاتی تان را تقدیمشان می‌کنید، دسته بندی و استراتژی مشخصی داشته باشید. مشتریان معمول شما باید با مدیر شرکت رقیب و یا رؤسای سایر شرکت‌ها تفاوت داشته باشند.

در این مطلب نکاتی را ذکر کردیم تا هنگام تهیه و خرید هدایای تبلیغاتی به کارتان بیاید. در یک نگاه کلی هدایایی که انتخاب می‌کنید باید از قیمت و کیفیت مناسبی برخوردار باشند و بتوانند مورد توجه مخاطب شما قرار گرفته و اثربخشی بیشتری برای شما داشته باشند.

امتیاز بدهید :

امتیاز بدهید :

یکی از مسائلی که همیشه شرکت ها با آن سروکار دارند انتخاب هدایای تبلیغاتی مناسب است.شرکت های بزرگ معمولا برای کارمندان و مدیران خود هدایای نفیس و شکیلی خریداری میکنند. تولید کننده های مختلفی با هدف تولید انواع هدیه های سازمانی و شرکتی وجود دارند. که برای بستن قرارداد برند خود با شرکت ها با یکدیگر رقابت می کنند تا فروش بیشتری داشته باشند.

حس هفتم پیشنهاد های قابل توجهی برای خرید هدایای مدیرتی به شرکت ها ارائه میدهد. در این مقاله قصد داریم به مطالعه انواع هدیه های شرکتی بپردازیم

برای انتخاب هدیه تبلیغاتی مناسب جامعه مخاطب خود را در نظر بگیرید

برای انتخاب هدایای مناسب باید اول از همه مخاطب خود را بشناسیم و با توجه به شرایط زندگی،شغل و علایق مخاطب بهترین هدیه را انتخاب کنیم.

به طور مثال یک شرکت برای انتخاب هدیه مناسب باید در نظر بگیرد که کارمندان با ابزارهای روزمیزی، خودکار و دفتر و وسایل این چنینی سروکار دارند. در نتیجه این موارد می تواند گزینه خوبی برای هدیه به مدیران باشد.

مدیران و کارمندان به چه چیزی نیاز دارند؟

در گذشته انتخاب سررسید یکی از بهترین گزینه های هدایای تبلیغاتی بود اما امروزه بهتر است در عوض هدیه دادن یک سررسید، ست چرمی هدیه دهیم که شامل سررسید نیز می شود.

شرکت شما با تولید هدایای شرکتی قصد تبلیغ برند خود را دارد؟

اگر برندی هستید که از طریق فروش هدایای مدیریتی قصد تبلیغ خود را دارید، بهتر است برند شما در محلی قرار بگیرد که بیشتر در مقابل چشم باشد. به عنوان مثال، صفحه اول جلد سررسید، یا برند هک شده روی ماگ مدیر مکان های مناسبی برای تبلیغ برند هستند.

هدایای مناسب برای یک مدیر چه چیزهایی می تواند باشد؟

طیف گسترده ای از هدایای تبلیغاتی وجود دارد. این هدایا میتواند ست صنایع دستی، ست هدیه دیجیتال، ست هدیه اداری، خودکار و یا ست هدیه چرم باشد.

ست صنایع دستی نفیس

آیا فعالیت شرکت شما با فرهنگ و تاریخ ایران مرتبط است؟ برای شرکت هایی که زمینه فعالیت آنها در حوزه صنایع دستی و یا روح حاکم بر فرهنگ است، ست صنایع دستی نفیس گزینه خوبیست.

کارمندان و مدیران یک شرکت با وجود گذراندن وقت زیادی در فضای کار نیاز دارند که محیط کار را برای خود جذاب کنند. نیم ست الماس کاری و یا نیم ست مینا گزینه خوبی برای هدیه به کارمندان و مدیران می باشد. فرد این هدیه سازمانی را در گوشه اتاق کارش می گذارد و فضای کاری جذاب تری برای خود می سازد.

ست هدیه دیجیتال

امروزه کمتر کسی پیدا می شود که با وسایل دیجیتال سروکار نداشته باشد. فلش، موس و چراغ قوه وسایلی هستند که هر فردی در زندگی به آنها نیاز پیدا می کند. در نتیجه هدیایای دیجیتال برای هر فردی مناسب و کاربردی می باشد.

ست هدیه اداری

ست هدیه اداری شامل جاسوییچی، خودکار، جاکارتی و هدایی ازین قبیل  می باشد. محصولات داخل جعبه ست اداری مورد استفاده تمامی اقشار جامعه قرار می گیرد در نتیجه می تواند هدیه قابل توجهی باشد.

ست خودکار

خودکار وسیله ای است که روزانه مورد استفاده تمامی کارمندان و مدیران قرار می گیرد. محیط کاری مدیران ایجاب می کند که مدیران از خودکارهای نفیس استفاده کنند. ست خودکار حس هفتم، شامل یک خودکار و یک روان نویس است که کیفیت بسیار بالایی دارد. ست خودکار به علت کاربرد بالایی که در زندگی روزمره دارد، در لیست هدیه های مناسب برای مدیران قرار می گیرد.

ساعت رومیزی چوبی

ساعت یک وسیله ضروری در زندگی هر شخص به شمار می رود. ساعت رومیزی برای مشاغل اداری نوعی پرستیژ و کاربرد مفیدی دارد. ساعت رومیزی به علت چوبی بودن زیبا و چشم گیر است و می تواند هدیه مناسبی برای کارمند و یا مدیر شرکت شما باشد.

کیف دوشی چرم

جنس چرم برای هر قشر جامعه زیبا و نفیس به شمار می رود. کیف دوشی چرمی از دیگر هدایای مناسب برای کارمند شما می باشد. این کیف از فضای کافی برای قرار دادن وسایل در آن برخوردار است. مدیران و کارمندان برای جا به جا کردن مدارک، وسایل و... خود از کیف چرمی استفاده روزانه می کنند. باید بگوییم که کیف چرمی نیز هدیه ای مناسب برای کارمندان به شمار می رود.

هدایای متنوعی برای مدیران و کارمندان یک شرکت وجود دارد که به برخی از آنها در این مقاله اشاره کردیم. شما می توانید از حس هفتم لیست متنوعی از این هدایا پیدا کرده و برای خرید آنها اقدام کنید.

امتیاز بدهید :

احتمالا شما هم این روزها جمله‌هایی مثل این را زیاد شنیده‌اید : «بدون شک، این روزها تولید محتوا و کپی رایتینگ یکی از پول‌سازترین شغل‌های دنیاست» و احتمالا کنجکاو شده‌اید که بدانید چطور می‌توانید به کمک تولید محتوا ثروتمند شوید. برای ایجاد ارزش و ثروت‌آفرینی از طریق تولید محتوا فقط یک راز وجود دارد: تأثیرگذاری و جلب‌ِتوجه مخاطب از طریق کنار هم چیدن کلمات.

چگونه از طریق تولید محتوای حرفه‌ای می‌توانیم مخاطب را هیپنوتیزم کنیم که بدون چون‌وچرا هر کاری را که ما می‌گوییم انجام دهد؟

۱. استفاده از کلمات قدرتمند برای تأثیرگذاری روی مخاطب

کلمات قدرتمند در تولید محتوا و کپی رایتینگ یا تبلیغ‌نویسی کلماتی هستند که می‌توانند به کمک پاسخ‌های روان‌شناسی و عاطفی روی مخاطب تأثیر بگذارند و او را ترغیب به انجام کاری کنند؛ مثل ثبت‌نام در سایت، خواندن مقالات سایت، خرید و…

کلمات قدرتمند کلماتی هستند که مخاطب نمی‌تواند در مقابل آنها مقاومت کند و مجبور به اقدام می‌شود؛ مثلا کلماتی که حس کنجکاوی مخاطب را تحریک می‌کنند، کلماتی که برای ترغیب مخاطب تنبل به انجام کار استفاده می‌شوند، کلماتی که با تداعی حس ممنوعیت باعث لجبازی مخاطب و انجام عملی می‌شود که ما قصدش را داریم، کلماتی که حس اعتماد بیشتری ایجاد می‌کنند یا کلماتی که با تحریک حرص‌وطمع مخاطب می‌توانند باعث اقدام مخاطب شوند و… .

پس یکی از اولین قدم‌هایی که شما به‌عنوان یک تولیدکننده محتوای حرفه‌ای باید بردارید، پیدا کردن کلمات قدرتمند و بهره‌گیری از آنها در محتوانویسی است.

( دانلود 460 کلمه قدرتمند در تولید محتوا و کپی رایتینگ )

۲. تأثیرگذاری عجیب روی مخاطب از طریق داستان‌گویی و آزادشدن دوپامین

از قرن‌ها پیش، بهترین و لذت‌بخش‌ترین لحظه‌های زندگی انسان‌ها، زمان‌هایی بود که دور آتش جمع می‌شدند و به قصه‌گویی و تعریف داستان‌های هیجان‌برانگیز می‌پرداختند. پس شما هم به‌عنوان یک تولیدکننده محتوای حرفه‌ای باید هنر داستان‌گویی را برای جذب مخاطب بلد باشید. داستان‌های جذاب باعث آزاد شدن دوپامین در بدن مخاطب و افزایش ارتباط عاطفی مخاطب با شما می‌شود.

شما به‌عنوان یک تولیدکننده محتوا باید بتوانید کسالت‌آورترین موضوعات را به یک داستان جذاب و شیرین تبدیل کنید

«دوست یکی از دوستان من چند وقت پیش برای شرکت در یک جلسه کاری به یکی از کشورهای آفریقایی سفر کرده بود. در روز آخر سفرش و درست قبل از پرواز که چند ساعتی وقت اضافی داشت، تصمیم می‌گیرد به کافی‌شاپ هتل برود و قهوه‌ای بخورد. او می‌گوید سخت درگیر مشغله‌های ذهنی خودم بودم که یک نفر از راه رسید و درخواست کرد که قهوه ای با هم بخوریم. او در ابتدا از این درخواست تعجب می‌کند اما به‌خاطر اینکه این چند ساعت، وقت را به‌شکلی بگذراند، این دعوت را قبول می‌کند. آن فرد به سمت پیشخوان می‌رود و با دو فنجان قهوه برمی‌گردد. و این تنها چیزی است که قبل از بیدار شدن در وان حمامی پر از یخ به یاد می‌آورد. او این‌طور تعریف می‌کند: به‌محض اینکه گیج‌ومنگ از خوابی طولانی بیدار شدم، متعجب از اینکه در حمامی از یخ چه می‌کنم، متوجه شدم که لوله‌ای از قسمت پایین کمرم بیرون زده است! به‌شدت ترسیده بودم و می‌خواستم از جایم بلند شوم و فرار کنم که متوجه تکه‌کاغذ و موبایلی کنار دستم شدم که نوشته بود:

«به هیچ وجه تکان نخور و فقط به اورژانس زنگ بزن»

بعد از تماس، مسئول اورژانس به او می‌گوید: «اصلا نترسید و از جای‌تان تکان نخورید. شما چندمین نفری هستید که گرفتار باند سارقین اعضای بدن شده‌اید. آنها یکی از کلیه‌های شما را از بدن‌تان خارج کرده‌اند.»

من مطمئن هستم شما بعد از ماه‌ها یا سال‌ها همیشه این داستان در ذهن‌تان می‌ماند و می‌توانید با کمی تغییر برای دوستان‌تان هم تعریف کنید و حتی اگر داستان را باور کنید، ممکن است هیچ‌وقت از این بعد، دعوت یک غریبه را قبول نکنید.

اما نگاهی به این متن بیندازید:

«انجمن فراگیر به‌طور کاملا طبیعی خود را معطوف به منطق بازگشت سرمایه می‌کند که می‌تواند براساس تجربیات کنونی ما مدل شود. عاملی که بر جریان وارده بر مؤسسه ما فشار می آورد، این است که اغلب اهداکنندگان و کمک‌کنندگان برای کسب اطمینان از پاسخگویی، هدف‌گذاری و الزامات قطعی برای اهدا کردن پول وارد بازی می‌شوند...»

شما را نمی‌دانم، ولی من حتی با خواندن این متن مشکل دارم، چه برسد به اینکه بخواهم چیزی از آن را بفهمم یا چند روز بعد، چیزی از این متن سنگین یادم بیاید.

۳. ترکیب روان‌شناسی کاربردی با تولید محتوا و کپی رایتینگ

طبق تحقیقات زیاد انجام‌شده، پایه و اساس بسیاری از تصمیم‌گیری‌های ما در زندگی روزانه احساسات هستند. بنابراین برای اینکه بتوانید از طریق کپی رایتینگ (محتوا نویسی تجاری) مخاطب را ترغیب به خرید یا هر اقدامی کنید، باید با تکنیک‌های روانشناسی برای تحریک احساسات مخاطب آشنا باشید.

از جمله این تکنیک‌ها، پارادوکس انتخاب در مخاطب است. این نظریه به شما می‌گوید که به‌هیچ‌وجه نباید مخاطب را در دریایی از انتخاب‌ها غرق کنید. چون هر چه انتخاب‌ها بیشتر باشد، تصمیم‌گیری برای مخاطب سخت‌تر می‌شود و ترجیح می‌دهد، خودش را گرفتار چالش تصمیم‌گیری نکند.

یا به‌کمک نظریه شکاف اطلاعاتی یا information gap theory می‌توانید از طریق ایجاد حس کنجکاوی شدید باعث افزایش عجیب‌وغریب ترافیک سایت و نرخ کلیک شوید. برای اثبات این نظریه، بررسی‌ای انجام شد. در این بررسی، در دو صفحه جداگانه به معرفی و بررسی محصولی مشابه پرداخته شد. در یکی از این صفحات، بلافاصله بعد از اعلام قیمت دکمه خرید گذاشته شده بود و در صفحه دیگر نیز بدون اعلام قیمت محصول دکمه خریدی وجود داشت. نتیجه کاملا شگفت انگیز بود؛ میزان کلیک روی دکمه خرید در صفحه‌ای که قیمت نداشت؛ به‌علت کنجکاوی زیاد، 927% از صفحه دیگر بیشتر بود.

یا اگر با نظریه FOMO یا ترس از دست دادن آشنا باشید، می‌دانید که یکی از تکنیک‌های حرفه‌ای در تولید محتوا و کپی رایتینگ برای ترغیب مخاطب به اقدام و خرید این است که به مخاطب بگویید: «یا همین الان اقدام کن یا برای همیشه از دست می‌دهی.»

تکنیک‌های کاربردی روانشناسی در تولید محتوا بسیار بیشتر از این‌ها هستند و اگر علاقه‌مندید که بیشتر در مورد ترکیب روانشناسی و تولید محتوا و همین‌طور مهندسی رفتار مخاطب بدانید، می‌توانید سری به سایت writena.com بزنید.

۴. استفاده از فرمول PAS در تولید محتوا و کپی رایتینگ

فرمول PAS جزو یکی از فرمول‌های بسیار مشهور و کاربردی در تولید محتوا، کپی رایتینگ و تأثیرگذاری روی مخاطب است.

• ارائه مشکل (Problem)
• تشدید احساسات مخاطب در مورد مشکل (Agitation)
• ارائه راه‌حل (Solution)

این فرمول به شما می‌گوید که برای تأثیرگذاری روی مخاطب از طریق تولید محتوا باید ابتدا مشکل یا مسئله‌ای را که مخاطب با آن درگیر است، مطرح کنید. در ادامه، این مشکل را جوری برای مخاطب شرح بدهید که مخاطب واقعا به عمق مشکل پی ببرد. در نهایت هم مانند یک سوپرمن وارد میدان شوید و راه‌حل خودتان را ارائه بدهید و مشکل او را حل کنید. مثلا اگر شما فروشنده کفش ورزشی هستید و مخاطب شما ورزشکاران حرفه‌ای هستند، می‌توانید به این شکل شروع کنید که بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای به‌علت پوشیدن کفش‌های غیراستاندارد و بی‌کیفیت دچار آسیب‌های جدی می‌شوند و مسابقات را در دقیقه‌های آخر از دست می‌دهند. در مرحله بعد، باید به‌نوعی از کاه کوه بسازید و مخاطب را درگیر چالش احساسیِ نرسیدن به مسابقات و از دست دادن شانس قهرمان‌شدن کنید. در نهایت هم باید کفش‌های استاندارد و باکیفیت خودتان را به‌عنوان راه‌حل این مشکل به مخاطب ارائه بدهید.

پس مشخصا یکی از سریع‌ترین و بهترین راه‌هایی که می‌توانید در تولید محتوا موفق شوید، این است که حداقل تا زمانی که خودتان به یک فوق‌ ستاره و برند مشهور در تولید محتوا تبدیل نشده‌اید، از دست بزرگان این تخصص در دنیا الگو‌برداری کنید و ببینید آنها درحال‌حاضر از چه فرمول‌ها و روش‌هایی استفاده می‌کنند.

البته اگر خودتان حوصله و وقت ساعت‌ها جست‌وجو در این زمینه و پیداکردن این الگوها را ندارید، به‌کمک کتابی که در همین زمینه نوشته شده است، یعنی کتاب فرمول های تولید محتوا و کپی رایتینگ، می‌توانید بدون نیاز به صرف ساعت‌ها وقت برای پیدا کردن این الگوها، فقط با جایگزینی اطلاعات‌تان در فرمول‌های آماده یک محتوای عالی بنویسید.

امتیاز بدهید :

«مشترک عزیز، قرعه به نام شما افتاده است!»

هر روز با چنین پیام‌هایی که هدف‌شان جلب توجه ماست، بمباران می‌شویم. در دنیای امروز که مملو از انواع تبلیغات در شکل‌ها و ابزارهای گوناگون است (از تراکت تا سایت‌های اینترنتی، از تابلو‌های تبلیغاتی تا رادیو و از تلویزیون گرفته تا پیامک‌های تبلیغاتی) برای جلب توجه افراد کار سختی در پیش داریم.

این نکته تنها در مورد پیام‌های تبلیغاتی نیست بلکه گزارش‌ها، محتوایی که ارائه می‌کنید یا ایمیل‌هایی که می‌نویسید برای جلب نظر مخاطبان با نمونه‌های مشابه در رقابت هستند.

با افزایش هرچه بیشتر رقابت، کار در دنیای تبلیغات پیچیده‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌شود. اما اصول پایه‌ای تبلیغات (جلب توجه و ترغیب افراد به اقدام کردن) همچنان یکسان است به این دلیل که طبیعت انسان معمولا تغییر نمی‌کند. درست است که انسان‌ها باهوش‌تر و آگاه‌تر می‌شوند اما هنوز هم برای قانع کردن او، نخست باید توجهش را جلب کنید، سپس با توصیف اینکه محصول یا خدمت‌تان چطور به او کمک می‌کند، او را جذب کنید و در پایان او را به انجام کاری که می‌خواهید مثل خرید یک محصول یا بازدید از سایت‌تان ترغیب کنید.

تکتا (AIDA) ابزار مناسبی برای اطمینان از این موضوع است که آیا نوشته‌تان قابلیت جلب توجه و جذب دیگران را دارد. تکتا به عبارت‌های زیر اشاره دارد:

• تـوجه (Attention)
• کـشش (Interest)
• تـمایل (Desire)
• اقدام (Action)

این ۴ مرحله برای قانع کردن مخاطب‌تان به خرید محصول، بازدید از سایت یا همراه کردن او با پیام و هدف گزارش‌تان ضروری است.

روش استفاده

۱. توجه

برای جلب توجه افراد باید سرراست و سریع عمل کنید. برای جلب نظر آنها از واژه‌ها یا تصویرهای جذاب و پرقدرت که باعث می‌شوند مخاطب دست از باقی کارهایش بکشد و نوشته‌تان را بخواند، استفاده کنید.

در دنیای امروز، که فوران ایمیل‌ها و پیام‌های گوناگون به افراد حس خفقان می‌دهد، استفاده از موضوع در ترغیب مخاطب به باز کردن ایمیل و خواندن محتوای آن نقش بسیار مهمی دارد. مثلا برای تشویق افراد به شرکت در جلسه‌ی آموزشی با موضوع چگونگی ثبت بازخورد، عنوان «آیا می‌دانید بازخوردهای شما چقدر تأثیرگذارند؟» نسبت به «همایش این هفته درباره‌ی ثبت بازخورد» در جلب توجه دیگران موفق‌تر خواهد بود.

۲. کـشش

این مرحله، یکی از چالشی‌ترین مراحل است؛ شما توجه مخاطب‌تان را جلب کرده‌اید ولی آیا به اندازه‌ی کافی کشش ایجاد کرده‌اید که علاقه‌مند باشد وقت باارزش‌اش را صرف آشنایی بیشتر و درک جزئیات پیام‌تان کنند؟

جلب تمایل مخاطب، فرایند عمیق‌تری است. برای این کار زمان کمی در اختیار دارید و بهترین روش این است که بر نیازهای مخاطب‌تان تمرکز کنید. به عبارتی به آنها کمک کنید تا مناسب‌ترین و مرتبط‌ترین گزینه را با توجه به نیازهایشان انتخاب کنند. بنابراین از نشانه‌گذاری، زیرتیترها و تقطیع نوشته‌تان برای برجسته‌سازی محتوا استفاده کنید.

۳. تمایل

کشش و تمایل تنگاتنگِ هم پیش می‌روند؛ درحالی‌که با تحریک علاقه‌ی مخاطب در او کشش ایجاد می‌کنید، باید به او نشان بدهید محصول یا پیشنهادتان چطور به او منفعت می‌رساند. بهترین راه برای تحقق این هدف تکیه بر نیازها و خواسته‌های شخصی است. پس به جای عنوانِ خشک «سمینار ما مهارت‌های ارائه و ثبت بازخورد را به شما می‌آموزد» به مخاطب‌تان توضیح دهید که از این سمینار چه سودی می‌برد: «با دانستن اینکه چطور به دیگران بازخورد منطقی و مناسب بدهید، بدون هدر رفتن وقت و انرژی‌تان آنچه را از آنها می‌خواهید به دست آورید.» ‌

یک روش مناسب برای جلب تمایل مخاطب، اشاره به ویژگی‌ها و مزیت‌های پیشنهادتان است. به ویژه اگر ویژگی‌های چشمگیر و جذاب آنچه ارائه می‌کنید، مزیت‌های قابلِ‌توجهی برای اعضای بازار هدف شما خلق می‌کند.
اگر متن تبلیغاتی می‌نویسید، اشاره به مزیت‌ها در این مرحله خیلی مهم است. در توضیح و تعریف آنچه ارائه می‌کنید به گمان اینکه مخاطب‌تان به خودیِ خود مزیت‌ها را کشف خواهد کرد، به توصیف ویژگی‌ها و خصوصیات بسنده نکنید؛ به روشنی به مزیت‌ها اشاره و در مخاطب‌تان کشش و تمایل ایجاد کنید.
مثال:
«این کیف لپ‌تاپ از آلومینیوم ساخته شده است.» ویژگی را بیان و مخاطب‌تان با این فکر که «خُب که چی؟» رها کردید. او را با افزودن این جمله قانع کنید: «که ظاهری زیباتر دارد و با شانه‌ها و ستون فقرات مهربان‌تر است.»
می‌توانید با اشاره به محرک‌های قوی‌تر، اثرگذاری نوشته‌تان را بیشتر کنید: «… بسیار سبک و شیک است به طوری که مایه‌ی رشک دوستان و همکاران‌تان می‌شود.»

۴. شواهد

همیشه مصرف‌کنندگانی وجود دارند که با شک و تردید بیشتری به پیام‌های تبلیغاتی می‌نگرند. برای آنها بیان اینکه فلان کتاب پرفروش است کافی نیست پس بهتر است (به درستی) به این نکته اشاره کنید که کتاب به مدت ۱۰ هفته جزو کتاب های پرفروش «سایت کتابخون» بوده است. برای این کار بهتر است از داده‌های موثق و قابلِ‌اطمینان استفاده کنید. اگر داده‌ها و اطلاعات قابل‌ِاتکایی در دست ندارید، آنها را تهیه کنید؛ مثلا می‌توانید با انجام پژوهش، نظرسنجی و استفاده از نتایج آنها به اطلاعات مورد نظر برسید.

۵. اقدام

روشن و قاطع خواسته‌تان را به مخاطب‌ بگویید و هیچ‌وقت به برداشت مخاطب و اینکه خودش می‌فهمد باید چه کند، بسنده نکنید.

امتیاز بدهید :

احتمالا شما هم مانند بسیاری از افراد، همۀ متخصصان بهداشت روان را مشابه هم می‌دانید. شاید هم برعکس، درباره تفاوت آنها باهم چیزهایی شنیده‌اید؛ اما نمی‌دانید برای مشکلی که دارید دقیقا باید به کدام‌یک از آنها مراجعه کنید. در این مطلب با زبانی ساده فرق روانشناس با روانپزشک یا روانکاو و روان‌درمانگر را توضیح می‌دهیم تا یک بار برای همیشه در ذهنتان بنشیند.

آیا انتخاب نوع متخصص بهداشت روان مهم است؟

مسلما بله. تعداد متخصصانی که در زمینه‌های مختلف بهداشت روان فعالیت می‌کنند واقعا زیاد است. روانپزشک (Psychiatrist)، روانشناس (Psychologist)، روانکاو (Psychoanalyst)، روان‌داروشناس (سایکوفارماکولوژیست (psychopharmacologist)) و مددکار اجتماعی (Social worker) فقط تعدادی از این متخصصان‌اند. هرچند هریک از این افراد با مشکلات روحی ـ روانی متفاوتی در درمان‌جویان سروکار دارند، گاهی در کارشان هم‌پوشانی دیده می‌شود. با این حال این هم‌پوشانی بدان معنا نیست که می‌توان برای هر مشکلی به هرکدام از آنها مراجعه کرد. نگران نباشید. در انتهای مطلب به شما خواهیم گفت که چطور می‌توانید مناسب‌ترین روان‌درمانگر را با توجه به نوع مشکلتان انتخاب کنید.

روان‌درمانگر؛ اصطلاحی کلی برای همۀ متخصصان بهداشت روان

واژه «روان‌درمانگر» اصطلاح فراگیری برای تمام متخصصان بهداشت روان است که در زمینه درمان مشکلات هیجانی (Emotional)، استرس، مشکلات رابطه یا عادات ناسالم افراد آموزش دیده‌اند؛ بنابراین روان‌درمانگر با توجه به تخصصی که دارد می‌تواند یکی از نقش‌های روانشناس ، روانپزشک ، روانکاو یا حتی مددکار اجتماعی را بپذیرد. روان‌درمانگران با افراد، زوج‌ها، گروه‌ها یا خانواده سروکار دارند و دوره‌های تخصصی را در زمینه روان‌درمانی گذرانده‌اند.

روان‌درمانی چیست؟

روان درمانی اصطلاحی فراگیر برای همۀ روش‌های درمانی برای درمان‌جویان است که یا به اختلالات روان‌شناختی مبتلا هستند یا با مشکلات مربوط به ذهن و روان درگیرند. رویکردهای مختلفی در روان‌درمانی داریم:

درمان‌های رفتاری ـ شناختی؛

درمان‌های روانکاوی؛

درمان‌های روان‌پویشی؛

روان‌درمانی خانواده و سیستمی؛

هنر و بازی‌درمانی؛

روان‌درمانی انسان‌گرایانه و تلفیقی.

روان‌درمانگر چطور به ما کمک می‌کند؟

روان‌درمانگر با توجه به نوع تخصصش، ممکن است برخی از کارهای زیر یا همۀ آنها را انجام دهد (برگرفته از کتاب «مقدمات راهنمایی و مشاوره» اثر دکتر شفیع‌آبادی):

تغییر رفتار مراجعه‌کننده: بر اثر تغییر رفتار، عملکرد فرد هم بهتر می‌شود و با رضایت‌خاطر بیشتری زندگی می‌کند؛

بهبود کارایی شخصی او: یکی از هدف‌های روان‌درمانی بهبود کارایی فرد است. بدان معنا که بتواند به امور مختلف زندگی تعهد عمل داشته باشد و در وقت و انرژی‌اش صرفه‌جویی کند؛

کمک به حل مشکل: از آنجا که خود مراجعان نمی‌توانند به‌تنهایی مشکلات رفتاری خودشان را حل کنند، روان‌درمانگران می‌توانند از فنون مختلف تغییر رفتار به حل مشکل آنها کمک کنند؛

تأمین سلامت مثبت روانی: برای اینکه فرد بتواند با دیگران و محیط سازگاری ایجاد کند و یاد بگیرد چطور مسئولیت بپذیرد و مستقل عمل کند؛

کمک به مراجع برای تصمیم‌گیری و پیش‌بینی راه‌حل: با این کار مراجع یاد می‌گیرد چطور مشکل را شناسایی و راه‌حل‌هایی را پیش‌بینی کند؛

کمک به مراجع ناامید برای دست‌یافتن به معنای زندگی؛

کمک به ایجاد روابط متقابل و انسانی با دیگران برای افرادی که نمی‌توانند ابراز وجود کنند.

روان‌درمانگران چه تحصیلاتی دارند؟

گفتیم روان‌درمانگران با توجه به تحصیلاتشان می‌توانند تخصص‌های مختلفی داشته باشند؛ برای نمونه، روان‌درمانگری که پزشک است، ابتدا در روانپزشکی تحصیل کرده و سپس سه یا چهار سال آموزش تخصصی روان‌درمانی می‌بیند. این افراد بیمارانی را که بیماری‌های وابسته به روانپزشکی دارند با روش‌های روان‌درمانی درمان می‌کنند. به همین ترتیب می‌تواند روانشناس یا روانکاو باشد که در ادامه درباره تحصیلات آنها هم صحبت خواهیم کرد.

خلاصه

به‌طور کلی به همۀ متخصصان بهداشت روان روان‌درمانگر می‌گوییم. روان‌درمانگر می‌تواند با توجه به تخصصی که دارد روانپزشک باشد و دارو تجویز کند یا با روان‌درمانی به درمان‌جو کمک کند.

روانپزشک ؛ درمان بیماری‌های روانی با دارو

روانپزشک در واقع پزشکی است که با افراد مبتلا به بیماری های روانی سروکار دارد. تخصص او در پیشگیری، تشخیص و درمان این بیماری‌هاست. روانپزشک‌ها پزشک محسوب می‌شوند، به همین دلیل می‌توانند دارو تجویز کنند. در نتیجه، افراد دارای مشکلات بالینی مانند اسکیزوفرنی و افسردگی شیدایی (اختلال دوقطبی) باید به روانپزشک مراجعه کنند، زیرا درمان این بیماری ها حتما به دارو نیاز دارد.

به‌عنوان نمونه‌ای دیگر، اگر کسی به‌دلیل سکته قلبی افسردگی گرفته باشد، می‌تواند به روانپزشک مراجعه کند، زیرا روانپزشک هم از سکته و هم از افسردگی درک درستی دارد.

روانپزشکی چیست؟

روانپزشکی علم بررسی مشکلات بهداشت روان، تشخیص، مدیریت و پیشگیری از آنهاست. روانپزشکی بیشتر روی درمان با دارو تمرکز دارد و به همین دلیل گاهی به روانپزشک ها، که کار مدیریت و کنترل بیماری با داروها را انجام می‌دهند، روان‌داروشناس هم می‌گویند.

معمولا روانپزشکی با گفتاردرمانی سروکار ندارد؛ بنابراین اگر لزومی برای گفتاردرمانی وجود داشته باشد، روانپزشک بیمار را به روانشناس یا روانکاو ارجاع می‌دهد. با این حال برخی از روانپزشکان که در دوره‌های تخصصی آموزشی شرکت کرده باشند روان‌درمانی را هم انجام می‌دهند.

روانپزشک چه تحصیلاتی دارد؟

روانپزشک مدرک پزشکی دارد و برخلاف روان‌درمانگرانِ دیگر از جمله روانشناس و روانکاو، می‌تواند داروهای مربوط به بیماری‌های روانی را تجویز کند. روانپزشک برای گذراندن دوره آموزش روانپزشکی، باید چهار سال در رشته پزشکی تحصیل کند و سپس، یک سال دوره کارآموزی (انترنی) و بعد از آن، حداقل سه سال آموزش تخصصی را به‌عنوان رزیدنت روانپزشکی بگذراند.

روانپزشک چطور به ما کمک می‌کند؟

روانپزشک آموزش دیده است تا مشکلات بهداشت روان را از سایر بیماری‌های زمینه‌ای که ممکن است همزمان با علائم روانپزشکی ظاهر شوند از هم تفکیک کند. همچنین باید اثرات بیماری روانی بر سایر بیماری‌های جسمی مانند بیماری های قلبی، فشار خون بالا و اثر داروها بر بدن مانند وزن، قند خون، فشار خون، خواب، عملکرد کلیه یا کبد را پایش و کنترل کند.

بسیاری از اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، ADHD (بیش‌فعالی) و اختلال دوقطبی تا حد زیادی با داروها قابل‌درمان‌اند؛ یعنی تمرکز درمان بیشتر روی کنترل با داروست. گاهی برای درمان یک بیماری روانی، دارو به‌تنهایی کافی است؛ اما در مواقعی دیگر به ترکیبی از دارو و روان‌درمانی یا مشاوره نیاز است. در این صورت ممکن است روانپزشک خودش روان‌درمانی را هم برایتان انجام دهد یا شما را به مشاور یا متخصصان دیگری در زمینه بهداشت روان ارجاع دهد.

خلاصه

روانپزشکان طیف گسترده‌ای از مباحث مربوط به بهداشت روان، اعتیاد، سوءمصرف مواد و نظایر آنها را پوشش می‌دهند و به افرادی که مشکلات آنی مانند حملات پانیک (اختلال هراس)، افکار خودکشی یا احساس غم و اضطراب طولانی‌مدت سراغشان می‌آید کمک می‌کنند.

روانشناس ؛ رفتاردرمانی، گفتاردرمانی

روانشناس کسی است که به‌طور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده باشد. فرق روانشناس با روانپزشک این است که روانشناسان برخلاف روانپزشکان پزشک نیستند و بنابراین، صلاحیت تجویز دارو یا نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارند. به همین دلیل بیشترِ روانشناسان اغلب با روانپزشک یا پزشک دیگری که می‌تواند درمان پزشکیِ بیماری‌های روانی را انجام دهد همکاری می‌کنند.

روانشناس بیشتر با مسائل هیجانی سروکار دارد تا با مشکلات بالینی. نکته‌ای مهم را فراموش نکنید: افرادی که نزد روانشناس می‌روند «درمان‌جو» و افرادی که نزد روانپزشک می‌روند «بیمار» هستند؛ برای مثال، فردی که می‌خواهد با اعتماد به نفس پایینی که دارد مقابله کند باید به‌جای روانپزشک به روانشناس مراجعه کند، زیرا از نظر جسمی مشکلی ندارد. آنها فقط باید درباره یک‌سری مسائل با یکدیگر گفت‌وگو کنند. در حالی که اگر بیمار به اسکیزوفرنی مبتلاست، باید برای اصلاح تعادل شیمیایی مغزش که به هم خورده است، دارو مصرف کند و بنابراین نمی‌توان این بیمار را فقط با گفت‌وگو درمان کرد.

روانشناسی چیست؟

روانشناسی بررسی ذهن و رفتار افراد است: اینکه چطور فکر می‌کنند، چطور عمل می‌کنند، چطور واکنش نشان می‌دهند و چطور تعامل برقرار می‌کنند. روانشناسی در واقع همۀ جنبه‌های رفتار و افکار، احساسات و انگیزه‌های بنیادین این رفتارها را در نظر می‌گیرد. این رشته با عملکرد طبیعی ذهن در ارتباط است و مواردی مانند یادگیری، به‌یادآوردن و رشد روانشناختی طبیعی کودکان را بررسی می‌کند.

روانشناس چه تحصیلاتی دارد؟

در دوران کارشناسی، شیوه‌های ارزیابی و درمان اختلالات هیجانی را به دانشجویان آموزش می‌دهند. پس از اتمام این دوره، روانشناسان بالینی دوره انترنی یا کارآموزی را به پایان می‌رسانند که دو تا سه سال طول می‌کشد و سپس، آموزش‌های بیشتری را در روش‌های درمان، نظریه روانشناسی و رفتاردرمانی می‌بینند.

روانشناسانی که این دوره را طی کرده باشند می‌توانند برای انجام مشاوره و روان‌درمانی، انجام تست‌های روان‌شناختی از جمله آزمون رورشاخ (Rorschach)، گفتار درمانی و درمان اختلالات روانی اقدام کنند.

آنها می‌توانند پروتکل‌های تحقیقاتی را هم انجام دهند. روانشناسانی که بیشتر روی کارهای تحقیقاتی تمرکز دارند معمولا در محیط‌های دانشگاهی یا پژوهشی کار می‌کنند. برخی از روانشناسانی که به‌شکل خاص برای انجام کارهای بالینی (و نه تحقیقی) آموزش دیده‌اند دارای درجه علمی دکتریِ روانشناسی با عنوان PsyD هستند و نه Ph.D.

روانشناسان می‌توانند در زمینه‌های مختلفی مانند بهداشت روان، روانشناسی آموزشی و شغلی تخصص پیدا کنند. در بخش درمانی، روانشناسان در روانشناسی بالینی، مشاوره، روانشناسی قانونی یا روانشناسی سلامت تخصص می‌گیرند.

روانشناس چطور به ما کمک می‌کند؟

روانشناس می‌تواند طیف گسترده‌ای از موضوعات را پوشش دهد که شامل مسائل مربوط به سلامت روان، اختلالات رشد و استرس در روابط با دیگران می‌شود. روانشناس با انجام تست، ارزیابی و تحقیق می‌تواند دلایل برخی مشکلات را مشخص کند؛ برای نمونه، اگر کودک شما مشکل یادگیری یا اختلال رشد دارد، روانشناس با این تست‌ها می‌تواند دلایل آنها را روشن کند.

روانشناس به شما کمک می‌کند:

درک کنید چرا مشکل دارید؛

علل آن مشکل را شناسایی کنید؛

محرک‌های تشدیدکنندۀ این مشکل را بشناسید.

خلاصه

روانشناس پزشک نیست و دارو تجویز نمی‌کند. روش‌های درمانی‌ای که روانشناس از آنها استفاده می‌کند بیشتر روی گفتاردرمانی، انجام آزمون‌های روانشناسی و ارزیابی آنها تمرکز دارد. مدیریت استرس، درمان اعتمادبه‌نفس ضعیف و اختلالات رشد در کودکان از جمله مواردی‌اند که می‌توانید برای درمان آنها به روانشناس مراجعه کنید.

روانکاو؛ ریشه‌یابی و درمان مشکلات روانی

روانکاوها روان‌درمانگرانی‌اند که از نظریه‌های فروید و سایر نظریه‌پردازان علم روانکاوی پیروی می‌کنند. نظریه فروید می‌گوید دلیل بیماری‌های روانی خاطرات دردناک کودکی در ضمیر ناخودآگاه ماست. روانکاوها هم مانند روانشناسان معمولا با مسائل هیجانی سروکار دارند و دارو تجویز نمی‌کنند. با این حال فرق روانشناس با روانکاو در نوع رویکرد آنها برای درمان بیماری‌هاست. روانشناس معمولا با ریشه مشکلات افراد کاری ندارد، اما روانکاو عمیقا مشکلات درمان‌جو را بررسی می‌کند.

روانکاوی چیست؟

روانکاوی را اولین بار زیگموند فروید ابداع کرد. روانکاوی روشی است که در آن، ناخودآگاه فرد را برای یافتن منبع مشکلاتی که در حال حاضر دارد کاوش می‌کنند. روانکاوها معمولا تعداد دفعات بیشتری با مراجعان خود ملاقات می‌کنند؛ یعنی به‌جای اینکه هفته‌ای یک بار بیمار را ویزیت کنند، ترجیح می‌دهند معمولا هفته‌ای سه تا پنج بار جلسه داشته باشند.

روانکاوی تنها روشی است که با ضمیر ناخودآگاه ما کار می‌کند و انگیزه‌ها و سازوکارهای دفاعیِ خارج از آگاهی ما را که باعث می‌شوند الگوهای آسیب‌زننده را تکرار کنیم شناسایی می‌کند. کوچینگ (Couching)، تداعی آزاد (Free Association)، تجزیه‌وتحلیل رؤیا و انتقال (به‌معنای انتقال احساسات بیمار به روانکاو است) همگی از اصول انحصاری روانکاوی‌اند که در رشته‌های دیگر وجود ندارند.

روانکاو چه تحصیلاتی دارد؟

روانکاو باید بعد از دریافت مدرک روانشناسی که درباره آن صحبت کردیم، آموزش‌های ویژه گسترده‌ای را در روش‌های درمانی عمیق برای ریشه‌یابی مشکلات افراد ادامه دهد و آموزش‌های تخصصی را در این باره ببیند. دانشجویان روانکاوی خودشان هم باید تحت روانکاوی عمیق قرار بگیرند.

روانکاو چطور به درمان‌جو کمک می‌کند؟

برخی گمان می‌کنند روانکاوها فقط به حرف‌های درمان‌جو گوش می‌دهند و یک‌سری توصیه‌ها یا نظرات را ارائه می‌کنند، در حالی که این‌طور نیست. این درمانگران، که گاهی به تحلیل‌گران رابطه‌ای شناخته می‌شوند، بیشتر برای حل مشکلات حال حاضر افراد و با نحوه تأثیرپذیریِ آنها از تجارب گذشته‌شان سروکار دارند. روانکاو بررسی می‌کند افراد چگونه با روش‌هایی که صرفا ترس و الگوهای فعلی‌شان را تقویت می‌کند و منحر به تعامل با دیگران شود. روانکاو به‌دنبال راه‌های جدید برای دیدن خودِ درون فرد است. رابطه درمانی یکی از این روش‌هاست.

امروزه بسیاری از روانکاوها به‌سمت مدل‌های جدیدتر گرایش پیدا کرده‌اند که در اصل از تفکر اصلی فروید برآمده، اما تغییرات زیادی در آنها صورت گرفته است. در روانکاوی سنتی، بیماران حداقل سه بار در هفته با روانکاو جلسه داشتند و در طول درمان روی کاناپه‌ای دراز می‌کشیدند؛ در حالی که حالا درمان‌جویان فقط یک یا دو بار در روان‌درمانی روانکاوی یا روان‌پویایی شرکت می‌کنند. حتی درازکشیدن روی کاناپه اختیاری است (برخی از روانکاوها اصلا از آن استفاده نمی‌کنند).

خلاصه

روانکاو مانند روانشناس صلاحیت تجویز دارو را ندارد. روش‌هایی که روانکاو به کار می‌گیرد با سایر روش‌های روان‌درمانی مانند درمان شناختی ـ رفتاری متفاوت است. روانکاو به‌جای آنکه فقط در فکر تسکین علائم باشد، بر ریشه مشکلات تأکید می‌کند.

مددکار اجتماعی؛ درمان مشکلات فردی و اجتماعی

معمولا وقتی افراد اسم مددکار اجتماعی را می‌شنوند، به‌یاد افرادی می‌افتند که خدمات اجتماعی را در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی انجام می‌دهند. در حالی که برخی از مددکاران اجتماعی با عنوان مددکار اجتماعی بالینی، درمان فردی هم انجام می‌دهند. مددکاران اجتماعی با مددجویان فردی، گروهی یا در سطح جامعه سروکار دارند و تست‌های روان‌شناختی انجام نمی‌دهند. مددکاران اجتماعی می‌توانند کار سامان‌بخشی بیمار و برنامه‌ریزی برای ترخیص از بیمارستان را هم انجام دهند و مشاور بیماران و خانواده‌های آنها باشند.

مددکار اجتماعی چه تحصیلاتی دارد؟

تحصیلات مددکاران اجتماعی تا حدودی شبیه روانشناسان است (اگرچه ممکن است مدرک کارشناسی ارشد داشته باشند). مددکار اجتماعی بالینی باید حداقل دارای مدرک کارشناسی ارشد در امور اجتماعی و آموزشی باشد تا بتواند بیماری‌های روحی را ارزیابی و درمان کند.

خلاصه

مددکار اجتماعی می‌تواند روان‌درمانی هم انجام دهد، اما بیشتر به مشکلاتی که زندگی اجتماعی فرد یا خانواده و نظایر آنها را مختل کرده است رسیدگی می‌کند. مددجویان یا شخصا یا از طرف یک سازمان یا نهاد به مددکاران اجتماعی مراجعه می‌کنند.

برای حل مشکلی که داریم از کجا شروع کنیم؟

مشکلاتی که برای سلامت روح و روان ما ایجاد می‌شوند، مخصوصا وقتی حالت مزمن به خود بگیرند، می‌توانند ما را ضعیف کنند. بدن ما نسبت به افسردگی و اضطراب همان‌طور واکنش نشان می‌دهد که به بیماری‌های جسمی. گاهی مشکلات روحی حتی ممکن است نتیجۀ یک بیماری جسمی باشد؛ برای مثال، فردی ممکن است به‌دلیل سکته دچار افسردگی شود؛ بنابراین اگر فکر می‌کنید مشکل روحی دارید، اولین کسی که به او مراجعه می‌کنید بهتر است پزشک عمومی خودتان باشد.

پزشک از شما درباره نشانه‌های مشکلی که دارید و اینکه آیا ثابت‌اند یا مقطعی سؤالاتی می‌پرسد و مشکلات جسمی‌تان را بررسی می‌کند. به این ترتیب تشخیص می‌دهد که آیا ممکن است بیماری جسمی باعث این نشانه‌ها شده باشد یا نه. بعد از آن، شما را راهنمایی می‌کند که به کدام متخصص بهداشت روان مراجعه کنید. گاهی ممکن است نیاز باشد که همزمان از چند رویکرد استفاده کنید؛ برای مثال، ممکن است لازم باشد برای درمان دارویی به روانپزشک مراجعه کنید، اما برای صحبت‌کردن درباره مشکلاتی که دارید به‌شکل منظم نزد روانشناس بروید.

اگر فکر می‌کنید باید درباره نگرانی‌هایتان با شخصی غیر از اطرافیانتان صحبت کنید، می‌توانید برای مشاوره نزد روانشناس بروید. هرگاه حس کردید دیگر به این خدمات نیاز ندارید، با مشورت با روانشناس می‌توانید روند درمان را متوقف کنید.

آیا مشاوره با روان‌درمانی تفاوت دارد؟

اگرچه این دو گاهی به‌جای هم به کار می‌روند، بین آنها تفاوت‌هایی وجود دارد. مشاوره روی موضوعات خاصی متمرکز است و برای کمک به فرد در رفع مشکلاتی مانند اعتیاد یا مدیریت استرس به کار می‌رود. تمرکز این روش‌ها روی حل مشکل یا یادگیری فنون خاص برای کنارآمدن یا اجتناب از مشکل خواهد بود. معمولا دوره‌های مشاوره کوتاه‌تر از روان‌درمانی‌اند.

دوره روان‌درمانی طولانی‌تر است و روی محدوده وسیع‌تری از موضوعات متمرکز است. روان‌درمانی به‌دنبال این است که الگوهای فکری و رفتاری فرد چطور بر نحوه تعامل او با جهان تأثیر می‌گذارند. هدف از روان‌درمانی بسته به نوع آن، این است که افراد احساس بهتری داشته باشند، استرس‌شان را مدیریت کنند، الگوهای رفتاری را که در رسیدن به اهداف شخصی‌شان اختلال ایجاد می‌کند درک کنند، روابط عاطفی رضایت‌بخشی داشته باشند و بهتر بتوانند در موقعیت‌های تنش‌زا افکار و پاسخ‌های عاطفی‌شان را تعدیل کنند.

آیا تفاوت‌هایی که برای انواع روان‌درمانگران مطرح کردیم توانسته است شما را متقاعد کند که برای هر مشکل باید به متخصص مربوط به آن مراجعه کنید؟

یک سؤال: اگر برای مثال نزد روانشناس یا روانکاو بروید و او برایتان دارویی را تجویز کند، توصیه‌اش را می‌پذیرید یا آن را رد می‌کنید؟

امتیاز بدهید :

چقدر عالی می‌شد اگر می‌توانستیم وارد دنیای مجازی بازی‌های کامپیوتری‌مان بشویم و استرس و هیجان بازی‌ها را با تمام وجود درک کنیم یا می‌توانستیم سفری مجازی برویم و صداها، بوها و تصاویر را با همان کیفیت واقعی‌شان تجربه کنیم. اگر شما هم چنین افکاری در سر دارید این مقاله را دنبال کنید تا ببینیم واقعیت مجازی چیست و چه کاربردهایی در زندگی امروز ما دارد؟

واقعیت مجازی به معنای شبیه‌سازی محیط‌های مختلف با استفاده از تکنولوژی کامپیوتری است. در واقعیت مجازی، کاربر به جای تعامل با واسط‌های کاربری سنتی، به‌صورت مجازی درون محیط قرار می‌گیرد و به‌جای تماشای صفحه‌ی کامپیوتر، وارد دنیایی سه‌بعدی می‌شود. کامپیوتر، با شبیه‌سازی حواس انسان که شامل بینایی، شنوایی، لامسه و حتی بویایی است، همچون دروازه‌ای برای ورود به این دنیای مصنوعی عمل می‌کند. دسترسی به محتوا و هزینه‌ی پردازش اطلاعات تنها محدودیت‌های موجود در واقعیت مجازی هستند که تا حدودی مانع تجربه‌های نزدیک به واقعیت می‌شوند

تفاوت واقعیت مجازی با واقعیت افزوده چیست؟

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، دو روی یک سکه هستند. در واقعیت افزوده یک شیء مجازی و مصنوعی در دنیای واقعی شبیه‌سازی می‌شود، اما واقعیت مجازی خود دنیای واقعی را شبیه‌سازی می‌کند.

در واقعیت افزوده، رایانه به‌کمک حسگرها و الگوریتم‌هایی خاص، موقعیت و جهت‌گیری دوربین را تعیین می‌کند. این تکنولوژی بعد از رندر کردن تصاویر سه‌بعدی دوربین، تصاویر تولید‌شده‌ی رایانه‌ای را به تصویری که کاربر از دنیای واقعی دارد اضافه می‌کند.

در واقعیت مجازی، از حسگرها و الگوریتم‌های مشابه استفاده می‌شود، اما در این تکنولوژی به‌جای استقرار دوربین واقعی در محیط فیزیکی، موقعیت چشم کاربر در محیط مجازی، مستقر می‌شود. با چرخش سر کاربر، تصویر بلافاصله براساس این تغییر موقعیت، تغییر می‌کند و سازگار می‌شود. این تکنولوژی به جای ترکیب اشیای مجازی با دنیای واقعی، جهانی شبیه‌سازی‌شده برای کاربر ایجاد و امکان تعامل با محیط را برای کاربر فراهم می‌کند.

تکنولوژی واقعیت مجازی

نمایشگر سربند (HMD)، یکی از ابزارهای رایج در واقعیت مجازی است. انسان موجودی بصری است و بارزترین تفاوت بین سیستم‌های واقعیت مجازی و واسط‌های کاربری سنتی، تکنولوژی صفحه‌ی نمایش است. به‌عنوان مثال محیط مجازی خودکار CAVE، به‌صورت خودکار محتوای مجازی را روی صفحه‌های نمایشگر با ابعاد خانگی، نمایش می‌دهد. این دسته از نمایشگرها در محیط‌های آموزشی و آزمایشگاه‌ها پرطرفدار هستند و از طرف دیگر تجهیزات پوشیدنی در دنیای صنعت و سرگرمی کاربرد بیشتری دارند.

با ظهور تکنولوژی‌های جدید و متنوع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، آینده‌ی واقعیت مجازی در حال پیشرفت و درعین‌حال مبهم است. تکنولوژی‌های Google Cardboard ،Samsung GearVR و Epson Movario از پیشگامانِ واقعیت مجازی هستند، اما ممکن است که رقبایی ازقبیل Meta ،Avegant Glyph و Daqri and Magic Leap دیر یا زود با سطح بالایی از کاربردی بودن و ملموس بودن، تغییرات مهمی را برای واقعیت مجازی به ارمغان آورند. تلاش برای تولید تجهیزاتی که فضای کمی اشغال ‌کنند و به‌راحتی در محیط کار و منزل قابل‌استفاده باشند، منجر به ظهور نمایشگرهای سربند شده است.

واقعیت مجازی و اهمیت صدا

شنوایی در مقایسه با بینایی تأثیر بیشتری روی درک ما از فضا و مکان دارد و واکنش انسان نسبت به صدا سریع‌تر از واکنش او نسبت به تصویر است. صداهای محیطی و مختصات فضایی دقیق، در ایجاد تجربه‌های نزدیک به واقعیت نقش مهمی ایفا می‌کنند. در واقعیت مجازی، اطلاعات صوتی و تصویری به‌آسانی منتقل می‌شوند، اما مطالعات و تلاش‌های زیادی برای انتقال سایر اطلاعات مثل بو یا لمس اشیا در حال انجام است.

استفاده از تجهیزات ورودی قابل‌لمس مثل تردمیل‌های همه‌جهته در مقایسه با نشستن روی مبل یا صندلی ساده، احساس راه رفتن واقعی را به کاربر القا می‌کند. با کمک فناوری لمسی یا هپتیک، دسته‌های بازی سنتی جای خود را به تکنولوژی نوظهور فراصوتی خواهند داد.

نقش اول‌های واقعیت مجازی

Oculus Rift، Oculus VR و فیسبوک

به‌جرأت می‌توان گفت که Oculus VR، تولیدکننده‌ی سربندهای Oculus Rift، نقش اول را در زمینه‌ی واقعیت مجازی برعهده دارد. این شرکت تحت عنوان پروژه‌ی Kickstarter در سال ۲۰۱۲ به‌کمک جان کارمک (بنیان‌گذار Id Software از Doom and Quake fame) تأسیس شد. این شرکت به‌نحوی رهبر تجهیزات سخت‌افزاری واقعیت مجازی برای بازی‌های ویدئویی به حساب می‌آید. بعد از اینکه فیسبوک Oculus را در سال ۲۰۱۴ خریداری کرد، تجربه‌های اجتماعی با استفاده از واقعیت مجازی، به اولویت‌های این شرکت اضافه شد. بعد از اینکه Oculus، شرکت انگلیسی Surreal Vision را که در زمینه‌ی بازسازی صحنه‌های سه‌بعدی فعال بود خریداری کرد، آمادگی خود را برای افزودن قابلیت حضور از دور به سربندهای واقعیت مجازی اعلام کرد.

Microsoft HoloLens

Microsoft HoloLens یکی دیگر از رقبای بزرگ در بازار واقعیت مجازی است. تیم‌های تحقیقاتی این شرکت برخلاف Oculus Rift، به‌دنبال ساخت صفحه‌های نمایش براساس فناوری هولوگرافیک هستند. هرچند که این رویکرد نسب به واقعیت مجازی، سازگاری بیشتری با واقعیت افزوده (که مایکروسافت ترجیح می‌دهد آن را واقعیت مخلوط بنامد) دارد، اما شکی نیست که تکنولوژی‌های صفحه‌ی نمایش، نقطه‌ی عطفی برای تجربه‌ی دنیای مجازی در آینده به حساب می‌آیند.

Sony’s Project Morpheus

سونی با پروژه‌ی Project Morpheus وارد بازار واقعیت مجازی شد. این پروژه در تلاش بود تا محصولات Oculus را با سیستم بازی‌های پلی‌استیشن ادغام کند.

The Vive by Valve

Valve (سازنده‌ی پلتفرم موفق Steam برای بازی‌های ویندوز، مک و لینوکس) نیز وارد رقابتِ دنیای واقعیت مجازی شده است. Vive، که توسط HTC تولید می‌شود، اولین هدست از هدست‌های موجود در پلتفرم بازِ SteamVR است.

Samsung GearVR

با اینکه شرکت‌های مذکور علاوه‌بر تولید صفحه‌های نمایش سازگار با واقعیت مجازی، در تلاش هستند تا سخت افزار رایانه‌های شخصی و لپ‌تاپ‌ها را نیز برای انجام بازی‌های سنگین آماده کنند، اما سامسونگ رویکرد متفاوتی را در این زمینه اتخاذ کرده است. Gear VR با ترکیب فناوری ردیابی حرکات سر شرکت Oculus با گوشی‌های هوشمند اندرویدی مانند Galaxy Note ۴ در تلاش است تا امکان استفاده از واقعیت مجازی را در گوشی‌های موبایل فراهم کند. به‌جای استفاده از صفحه‌ نمایش اختصاصی، لنزها این امکان را فراهم می‌آورند تا صفحه‌ی نمایش گوشی مانند صفحه‌ی نمایشی استریو عمل کند.

و این مورد موجب سادگی و ارزان بودن این محصول در مقایسه با سایر محصولات موجود در بازار خواهد شد.

Google Cardboard

گوگل در سال ۲۰۱۴ و در کنفرانس I/o وارد دنیای واقعیت مجازی شد. Google Cardboard یک رویکرد «خودت انجامش بده» است و با استفاده از آن می‌توان با کمتر از ۲۰ دلار، گوشی اندروید را به تکنولوژی واقعیت مجازی مجهز کرد. درحال‌حاضر دموها و بازی‌های متعددی برای Cardboard SDK، روی پلی استور گوگل قرار داده شده‌اند. هرچند که برنامه‌های گوگل مانند سایر شرکت‌های فعال در زمینه‌ی واقعیت مجازی، همه‌‌جانبه و پیشگامانه نیست، اما آزمایش‌های موردی گوگل در زمینه‌ی واقعیت مجازی، علاقه‌مندان بسیاری را به خود جلب کرده است.

Magic Leap

شرکت گوگل با سرمایه گذاری بر استارتاپ Magic Leap در سال ۲۰۱۴ (به مبلغ ۵۴۰ میلیون دلار)، وعده‌ی تولید نمایشگرهای لایت فیلد، نقشه‌برداری سه‌بعدی، ردیابی حرکت و حضور از دور را به مشتریان خود داد. با اینکه تنها محصول ارائه‌شده توسط این شرکت، یعنی دموی واقعیت افزوده، بسیار بحث برانگیز بود، اما افراد برجسته‌ای مثل نیل استیفنسون، که نویسنده‌ی متن‌های علمی تخیلی است، با این شرکت همکاری دارند و حضور این شرکت در دنیای واقعیت مجازی، سایر رقبای خوش نام را به چالش کشیده و این برند را به رقیبی غیرمعمول اما مهم تبدیل کرده است.

Carl Zeiss, Archos, Razer and Avegant

شرکت‌های بسیاری در زمینه‌ی تولید سربند‌ها و سایر تجهیزات واقعیت مجازی فعالیت می‌کنند. از این میان می‌توان به شرکت‌های خوش‌نامی مثل Carl Zeiss و Archos و شرکت‌های گمنامی مثل Razer و Avegant اشاره کرد. به هر حال، تکنولوژی نوظهور واقعیت مجازی در حال ایجاد تغییرات چشمگیری در اکوسیستم‌ تولیدکنندگان سخت‌افزار، توسعه‌دهندگان نرم‌افزار و تولیدکنندگان محتوا است.

کاربردهای واقعیت مجازی در دنیای امروز

بی‌شک صنعت بازی‌های ویدئویی یکی از بزرگ‌ترین طرفداران تکنولوژی واقعیت مجازی است. بازی‌های مثل Skyrim و Grand Theft Auto از سربندهای Oculus Rift پشتیبانی می‌کنند، درحالی که این قابلیت بعدا روی این بازی‌ها سرهم‌بندی شده است، اما بازی‌های جدیدتر مانند Elite: Dangerous با قابلیت پشتیبانی از هدست ساخته شده‌اند. از آنجا که مشتریان ترجیح می‌دهند تا از بین کالاهای موجود، کالایی را انتخاب کنند که قابلیت‌های به‌روزتر و بیشتری داشته باشد، اکثر بازی‌های معتبر و شناخته‌شده، باید واسط‌های کاربری خود را با واقعیت مجازی سازگار کنند. با توجه به‌ اینکه سخت‌افزارهای مورد نیاز برای واقعیت مجازی به وفور در دسترس هستند، صنایع باید هرچه سریعتر با این تکنولوژی سازگار شوند.

واقعیت مجازی و بصری‌سازی داده‌ها

از واقعیت مجازی در بصری‌سازی داده‌های علمی و مهندسی استفاده می‌شود. علاوه‌بر این پیشرفت‌های اخیر در تکنولوژی صفحات نمایش، موجب گرایش فراوان به بصری‌سازی مولکولی، معماری و مدل‌های هوایی شده ‌است.

واقعیت مجازی در صنایع هوایی، پزشکی و نظامی

واقعیت مجازی در پزشکی- واقعیت مجازی

در صنایع هوایی، پزشکی و نظامی، آموزش از طریق واقعیت مجازی، جایگزینی پرطرفدار برای تجربه‌ی واقعی تجهیزات گران‌قیمت، موقعیت‌های خطرناک یا تکنولوژی‌های حساس است. خلبانان می‌توانند با نشستن در کابین خلبان و استفاده از واقعیت مجازی در برنامه‌های آموزشی جامع و آموزش دیدن به‌صورت زنده، پروازی مجازی را تجربه کنند. پزشکان جراح می‌توانند با استفاده از ابزارها و بیماران مجازی آموزش ببینند و مهارت‌های کسب‌شده در این آموزش‌ها را به اتاق عمل منتقل کنند، برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که آموزش به‌کمک واقعیت مجازی، سرعت عمل پزشک را افزایش و درصد اشتباهات جراحی را کاهش می‌دهد.

پلیس‌ها و سربازان هم می‌توانند با استفاده از واقعیت مجازی اصول حمله و دفاع را به‌صورت مجازی و بدون ریسک و خسارت جانی آموزش ببینند.

واقعیت مجازی و درمان بیماری‌های روانی

در بحث پزشکی و درمان اختلالات روانی ازجمله اختلال استرس بعد از سانحه، می‌توان از واقعیت مجازی در درمان بیماران، استفاده کرد. می‌توان این تکنولوژی را برای غلبه‌ بر ترس ها در جریان رفتار درمانی یا رویارویی بیمار با چالش‌ها در محیطی تحت کنترل، به کار گرفت. می‌توان با استفاده از واقعیت مجازی در قالب بازی‌، نرم‌افزارهای صنعتی یا بازاریابی، در درمان بیماری‌ها، درک اتفاقات زندگی واقعی و آشتی با زندگی، به انسان‌ها کمک کرد.

Discover VisualCommerce™: پلتفرم محصولات مجازی

این پلتفرم، تمام محصولات سه‌بعدی را در دنیای واقعی و مجازی در دسترس قرار می‌دهد و امکان پیکربندی این محصولات را فراهم می‌آورد. VisualCommerce ابزاری قدرتمند برای فروش است که از طریق بصری‌سازی محصول، این امکان را به خریدار می‌دهد که درهنگام خریداری محصولات، همه‌ی جوانب را در نظر بگیرد.

امتیاز بدهید :

بی ثباتی عاطفی (به انگلیسی Pseudobulbar affect) اختلالی است که ویژگی آن خنده یا گریهٔ ناگهانی، کنترل‌نشدنی و بی‌جا است. این اختلال معمولا در افرادی رخ می‌دهد که به اختلال اعصاب یا جراحات خاصی دچارند. این مشکلات ممکن است کنترل احساسات را در مغز مختل کنند. در این اختلال احساسات به‌شکل طبیعی در فرد ایجاد می‌شود؛ اما گاهی هنگام ابراز آن احساسات اغراق می‌کند یا آنها را به ‌گونه‌ای نامتناسب بروز می‌دهد. بی ثباتی عاطفی زندگی مبتلایان را مختل می‌کند و آنها را در معرض شرمندگی قرار می‌دهد. این اختلال اغلب تشخیص داده نمی‌شود یا با اختلالات خلقی (افسردگی، اختلال دوقطبی و…) اشتباه گرفته می‌شود. باوجوداین، بی ثباتی عاطفی اگر به‌درستی تشخیص داده شود، با دارو کنترل‌شدنی است.

نشانه‌های بی ثباتی عاطفی چیست؟

نشانه اساسی این اختلال فوران احساسات با گریه یا خندهٔ اغراق‌شده یا نامتناسب با خلق فرد است: خنده یا گریه‌ای که بی‌اختیار و کنترل‌نشدنی است. خنده نیز اغلب تبدیل به گریه می‌شود. عود این بیماری در هر زمان ممکن است و خلق فرد تا بروز مجدد حملات خنده یا گریه، طبیعی به نظر می‌رسد. در بیماری بی ثباتی عاطفی گریه نشانهٔ شایع‌تری است تا خنده.

دکتر ساینا

واکنش احساسی‌ای که در بیماران مبتلا به این اختلال دیده می‌شود اغلب مشهود است. گریه یا خنده فرد مبتلا می‌تواند چندین دقیقه ادامه پیدا کند. مثلا فرد ممکن است به جوکی بی‌مزه بی‌اختیار بخندد؛ یا در موقعیت‌هایی که برای دیگران آن‌‌چنان خنده‌دار یا غمناک نیست، بخندد یا گریه کند. معمولا واکنش مشاهده‌شده با واکنش‌های احساسی سابق فرد متفاوت است.

چون این اختلال اغلب با گریه همراه است، معمولا با افسردگی اشتباه گرفته شود؛ البته، علائم بی ثباتی عاطفی گذرا هستند و این با افسردگی (که احساس غمی ماندگار است) تفاوت دارد. علاوه‌براین، افراد مبتلا به بی ثباتی عاطفی اغلب فاقد ویژگی های افسردگی مثل مشکلات خواب یا کاهش اشتها هستند. با این حال باید توجه داشت که افسردگی در مبتلایان به بی ثباتی عاطفی معمول است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر گمان می‌کنید به بی ثباتی عاطفی مبتلا هستید، با پزشک خود مشورت کنید. اگر به بیماری‌های عصب‌شناختی دچارید، احتمالا تحت‌نظر پزشک متخصصی هستید که می‌تواند این اختلال را نیز تشخیص بدهد. متخصصانی که می‌توانند درمورد این مشکل به شما یاری بدهند عبارت‌اند از: عصب‌روان‌شناس (نوروسایکولوژیست)، متخصص اعصاب و روان‌پزشک.

احتمالا به‌دلیل کمبود آگاهی درباره این اختلال، بسیاری از موارد آن گزارش داده نمی‌شوند و بدون تشخیص می‌مانند.

دلایل بی ثباتی عاطفی

این اختلال معمولا در کسانی بروز می‌کند که به مشکلات عصب‌شناختی یا جراحات خاصی مانند موارد زیر دچارند:

سکته؛

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (Amyotrophic lateral sclerosis – ALS)؛

ام اس؛

جراحات وارد‌شده به سر؛

آلزایمر؛

پارکینسون.

با وجود کامل‌نبودن پژوهش‌ها درباره بی ثباتی عاطفی علت این بیماری به آسیب‌هایی‌ ربط داده می‌شود که در مسیرهای عصبی رخ داده است: مسیرهایی که در تنظیم بروز عواطف و احساسات نقش دارند.

مشکلات مبتلایان به بی ثباتی عاطفی

علائم شدید بی ثباتی عاطفی می‌تواند باعث شرم‌زدگی، انزوای اجتماعی، اضطراب و افسردگی در مبتلایان شود. به‌ویژه اگر فرد پیش‌از‌این مبتلا به بیماری‌های عصب‌شناختی بوده باشد، این اختلال ممکن است در انجام کار و وظایف روزانه مشکل ایجاد کند.

تشخیص بی ثباتی عاطفی

این اختلال را معمولا متخصصان اعصاب یا روان‌پزشک‌ها با ارزیابی عصب‌شناختی تشخیص می‌دهند.

این اختلال معمولا با افسردگی، اختلال دو‌قطبی، اضصراب فراگیر، اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت و صرع اشتباه گرفته می‌شود. برای تشخیص صحیح، لازم است جزئیات خاصی از فوران احساسات خود را با پزشک در میان بگذارید.

درمان بی ثباتی عاطفی

هدف درمان در این اختلال کاهش شدت علائم و دفعات بروز است. درمان‌های دارویی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

ضدافسردگی‌ها

داروهایی مانند ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای (TCAs) و داروهای بازدارندهٔ بازجذب سروتونین (SSRIs) می‌توانند عود این بیماری را کاهش دهند و از شدت علائم بکاهند. برای درمان بی ثباتی عاطفی داروهای ضدافسردگی معمولا در دُز کمتری نسبت به دُز این داروها در درمان افسردگی تجویز می‌شوند.

دکسترومتورفان هیدروبرماید در ترکیب با کینیدین سولفات

این ترکیب با نام تجاری نودکستا (Nuedexta) شناخته می‌شود و مشخصا برای درمان بی ثباتی عاطفی ساخته شده است. این دارو تنها داروی تأییدشده سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان این بیماری است. در پژوهشی، این دارو به مبتلایان به ام‌اس و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) داده شد. در نتیجه، مشاهده شد حملات خنده و گریه در گروهی که دارو مصرف کرده بودند نصف گروه کنترل بود که به آنها دارونما داده شده بود.

پزشک شما می‌تواند بهترین درمان را برایتان تعیین کند؛ زیرا به اثرات جانبی داروها و شرایط دیگر شما و داروهای مصرفی‌تان واقف است. همچنین کاردرمانگران می‌توانند به شما کمک کنند راه‌هایی برای انجام وظایف روزمره‌تان به‌رغم ابتلا به این اختلال پیدا کنید.

کنار آمدن با این اختلال

بی ثباتی عاطفی می‌تواند باعث شرمندگی و استرس شود. می‌توانید شرایط این بیماری را به خانواده، دوستان و همکارانتان توضیح دهید تا هنگام مواجهه با علائم رفتاری این بیماری در شما، تعجب نکنند و سردرگم نشوند.

صحبت با دیگر مبتلایان می‌تواند به شما احساس درک‌شدن بدهد؛ همچنین فرصتی فراهم می‌کند که نکات کنار آمدن با این بیماری را با یکدیگر به اشتراک بگذارید.

برای کنار آمدن با بروز این بیماری:

حواس خودتان را پرت کنید؛

نفس عمیق و آرام بکشید؛

بدنتان را آرام کنید؛

موقعیت خود را تغییر دهید.

برای ملاقات با دکتر آماده شوید

دفترچه‌ای داشته باشید که در آن علائم خود را یادداشت کنید. فوران احساسات خود را با جزئیات یادداشت کنید. آیا این فوران خودخواسته بوده است؟ چه مدت طول کشیده است؟ آیا این فوران احساسی بی‌جا بوده است؟ چه‌چیز جرقه‌ٔ این فوران عاطفی را زد؟ آیا فوران احساسی شما بازتابی از احساسات همان زمان بود؟ آیا فوران احساسی در روابط اجتماعی شما اختلال ایحاد کرده است؟

نکات اساسی را آماده کنید. آماده باشید که استرس‌های بزرگ این روزهایتان یا تغییرات بزرگ زندگی خود را با پزشک در میان بگذارید. همچنین فهرستی از داروها، ویتامین ها، داروهای گیاهی و مکمل‌های مصرفی‌تان تهیه کنید. اگر نتایج ارزیابی‌ها و آزمایش‌های پیشین را دارید، آنها را به‌همراه داشته باشید.

در مطب پزشک چه در انتظار شماست؟

برای پاسخ‌گویی به این پرسش‌های احتمالی پزشک آماده باشید:

آیا به‌راحتی گریه می‌کنید؟

آیا به‌سادگی خنده‌تان می‌گیرد یا به چیزهایی می‌خندید که واقعا سرگرم‌کننده نیستند؟

آیا خنده شما اغلب تبدیل به گریه می‌شود؟

آیا می‌توانید خنده یا گریه‌تان را کنترل کنید؟ آیا به‌سختی می‌توانید جلوی واکنش‌های احساسی خود را بگیرید؟

آیا واکنش‌های احساسی‌ای دارید که گاهی اغراق‌شده یا بی‌جا باشند؟

آیا فوران احساسی شما مرتبط با احساسی است که در آن زمان داشته‌اید؟

آیا از گذراندن زمان با دیگران طفره می‌روید، چون می‌ترسید دچار فوران احساسی شوید؟

آیا علائم یا نشانه‌هایی از افسردگی یا دیگر اختلالات خلقی دارید؟

امتیاز بدهید :

بسیاری از مردم زمانی در زندگی‌شان به این فکر می‌کنند که آیا تاکنون خوب زندگی کرده‌اند یا باید به‌گونه‌ای دیگر زندگی می‌کردند. نامه‌هایی که در این مقاله مطرح شده، بازتاب این شک و تردید است. دکتر مارتی نمکو (Marty Nemko)، متخصص روانشناسی و نویسنده کتاب «چگونه باید زندگی کرد»، به این نامه‌ها پاسخ داده است. با مطالعه این پرسش‌وپاسخ‌ها، شاید برخی از تردیدهای شما هم برطرف شوند.

پرسش‌وپاسخ‌هایی درمورد زندگی خوب

در ادامه پاسخ‌های دکتر نمکو به نامه‌هایی را می‌خوانید که درمورد خوب زندگی کردن از او سؤال پرسیده‌اند:

۱. احساس بی‌اهمیت‌بودن

دکتر نمکوی عزیز: در برابر ۸ میلیارد انسانی که روی این کره خاکی زندگی می‌کنند و میلیاردها انسانی که قبل از من زندگی کرده‌اند یا در آینده پس از من خواهند بود، احساس می‌کنم که ناچیز و بی‌اهمیت هستم. می‌توانم با مردم رفتار خوبی داشته باشم؛ در محل کارم، خوب کار کنم؛ اما واقعا احساس بی‌اهمیت‌بودن می‌کنم. همین احساس باعث شده است تا رفتار خودخواهانه‌‌ای داشته باشم یا گاهی‌اوقات بدجنس شوم. به‌نظرتان چگونه می‌توانم به مسائل با دید باز نگاه کنم و آنها را در زندگی خودم به ‌کار ببرم (یا به قول معروف، جهانی بیندیشم و بومی عمل کنم)؟

پاسخ دکتر نمکو: درست است؛ افراد محدودی می‌توانند از این سیاره خاکی، بیشترین سود و منفعت را ببرند، اما اگر این نکته را درک کنید که با مهربانی و عشق بادوام و مناسب می‌توانید زندگی حتی یک نفر را بهبود بخشید، آیا این‌گونه احساس ارزشمندی در زندگی نمی‌کنید؟ درواقع هر لحظه که روی موضوع مثبتی کار می‌کنید، در حال انجام کار خوبی هستید. فرقی نمی‌کند این کار مثبت چه باشد: می‌تواند برداشتن زباله‌ای از روی زمین باشد که دیگری آن را در خیابان انداخته است.

ممکن است این تفکر هم به شما کمک کند: زمانی که در بستر مرگ هستید، به این بیندیشید که چقدر در زندگی تلاش کرده‌اید. حتی اگر کاملا به همه چیزهایی که می‌خواستید، نرسیده باشید، مسلما این‌گونه احساس بهتری خواهید داشت.

کسی چه می‌داند؟ شاید با رفتار عاقلانه‌تان، میراثی عالی از خود به‌ جا بگذارید. یادتان باشد که حتی با انجام‌دادن کارهای جزئی و به‌ظاهر کم‌اهمیت، مانند برداشتن زباله‌ای از روی زمین در خیابان و تکرار این کارها، ممکن است برای دیگران الهام‌بخش باشید و آنها تشویق شوند که همین کارها و رفتارها را انجام دهند؛ حتی ممکن است این رفتار را همچون کاری ارزشمند به کودکان خود آموزش دهند.

۲. همیشه غمگین بودن

دکتر نمکوی عزیز: من مدیر اجرایی یک شرکت غیرانتفاعی هستم. گرچه این کار ۶۰ ساعت در هفته، وقتم را می‌گیرد، شغل خوبی دارم. در حال حاضر، باوجوداینکه مجبور به پرداخت نفقهٔ زیادی هستم ولی می‌توانم امور زندگی را مدیریت کنم و از سبک زندگی متوسطی برخوردارم: مثلا خانه و خودروی خوب، تعطیلات کافی و حتی توانایی ثبت‌نام کودکانم در مدرسه خصوصی؛ اما چرا هنوز شاد نیستم؟

پاسخ دکتر نمکو: مطمئنم از شنیدن این حرف که رضایت از زندگی را نمی‌توان با پول خرید، خوشحال نمی‌شوید. کمی بیندیشید. آیا انجام‌دادن هریک از کارهای زیر، مفهوم بیشتری به زندگی‌تان نمی‌دهد؟

آموزش کاری به کسی؛

داشتن یک سرگرمی خلاقانه مثل نوشتن یک وبلاگ درمورد چیزی که به آن اعتقاد دارید؛

گذراندن وقت بیشتری با همسرتان یا دوستی خوب؛

یا حتی برعکس، اختصاص‌دادن زمان بیشتری به خود.

برخی از مردم برای دیگران همیشه وقت دارند اما برای خودشان کم وقت می‌گذارند. شاید اگر وقت بیشتری را به خودتان اختصاص دهید، حس خوبی پیدا کنید.

۳. خورهٔ کار بودن

دکتر نمکوی عزیز: همه به من می‌گویند که بیش از حد کار می‌کنم، درواقع من خورهٔ کار هستم؛ اما از کارکردن لذت می‌برم. وقتی کار می‌کنم در مقایسه با زمانی که مشغول تفریح و بازی هستم، بیشتر احساس مفیدبودن می‌کنم. آیا کارم اشتباه است؟

پاسخ دکتر نمکو: اگر از کارتان لذت می‌برید، به حرف دیگران توجه نکنید. برخی از افراد به‌دلیل اینکه از شغل خود بیزار هستند، تصور می‌کنند شما هم همین احساس را دارید و از شما می‌خواهند که کمتر کار کنید یا برخی از افراد وقتی می‌بینند که ترجیح می‌دهید بیشتر کار کنید، به‌دنبال گرفتن وقت بیشتری از شما هستند. البته بهترین روش، داشتن تعادل بین کار و زندگی است. بااین‌حال این یک انتخاب شخصی است. کاری را انجام دهید که فکر می‌کنید عاقلانه است.

۴. پیری و فرسودگی

دکتر نمکوی عزیز: من سنم بالاست و پیر شده‌ام. زندگی‌ام بسیار تکراری شده است و مدام با خود می‌گویم که ای‌کاش این کار یا آن کار را انجام می‌دادم. پیش خودم فکر می‌کنم که بهتر بود به مطالعه در زیست‌شناسی مولکولی ادامه می‌دادم و محققی سازنده می‌شدم اما به‌جای این کار، به جمع‌آوری کمک‌های مالی برای مؤسسات خیریه مشغول شدم. البته به این حرفه اعتقاد دارم. الان ۷۲ساله هستم و وقتی به گذشته فکر می‌کنم، می‌بینم که چقدر خوب توانستم در کمک به دیگران سهیم باشم؛ اما اکنون چگونه آرامش را به زندگی‌ام برگردانم؟

پاسخ دکتر نمکو: گاهی مرور گذشته باعث می‌شود که خود را ملامت کنید و درباره خودتان احساس بدی داشته باشید. ادامه دهید و ببینید چقدر می‌توانید متفاوت از گذشته عمل کنید؛ مثلا می‌گویید ای‌کاش محقق زیست‌شناسی مولکولی می‌شدید. آیا در این زمینه مطالعه‌ای داشته‌اید؟ اگر در نشریات معمولی، مطلبی درمورد آن ندیده‌اید، آیا نشریات معروف علمی مانند ساینتیفیک امریکن (Scientific American) و دیسکاور (Discover) را مطالعه کرده‌اید یا در رسانه‌ها، خبرهای زیست‌پزشکی را دیده‌اید؟

آیا می‌توانید در آزمایشگاه یک دانشگاه یا یک شرکت داروسازی، به‌طور داوطلبانه مشغول به کار و کسب تجربه شوید یا در یک دوره آموزشی شرکت کنید؟ مانند دوره زیست‌شناسی ویروس کرونا که در دانشگاه جانز هاپکینز به‌صورت رایگان و آنلاین به‌مدت ۳ ساعت ارائه می‌شود.

دو نتیجه کلی

از پاسخ‌های دکتر نمکو می‌توان به دو نتیجه کلی رسید که در تمام این نامه‌ها مشترک هستند:

۱. از کارهای حتی کوچک و لحظه‌به‌لحظه زندگی خود لذت ببرید. اینها به‌خودی‌خود باارزش هستند. کمی به این موضوع بیندیشید که میلیاردها انسان در سراسر دنیا، با انجام‌دادن این کارهای کوچک و با کمک همدیگر، زندگی خوب در این سیاره خاکی را پیش می‌برند.

۲. بر گذشته تمرکز کمتری داشته باشید و برای پیش‌رفتن در زندگی، گام‌های کوچک اما مستمر بردارید.

البته به قول دکتر نمکو، پندواندرز دادن به‌مراتب آسان‌تر از پیروی از همان نصیحت‌ها است؛ اما اگر درمورد روش زندگی‌تان دچار تردید و شبهه شده‌اید، مطالعه این مطلب شاید یک قدم کوچک به‌سمت چیزی باشد که شما می‌خواهید.

امتیاز بدهید :